Kliknij tutaj --> 🛷 zmniejszanie się wartości środków trwałych

Na wydruku miesięcznej amortyzacji pojawiają się wartości odpisów środków trwałych w wybranym miesiącu wraz z datą księgowania i sumą. Miesięczną amortyzację można również zapisać do pliku PDF i wydrukować poprzez opcję . Plan amortyzacji środków trwałych. Ostatnim, a zarazem najbardziej rozbudowanym Typem Raportu Jego celem jest pomoc w stosowaniu przepisów ustawy o rachunkowości dotyczących środków trwałych. Standard wyjaśnia zasady uznawania, wyceny i ujmowania środków trwałych oraz środków trwałych w budowie w księgach rachunkowych, w tym także dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, jak również zasady prezentacji i Przedsiębiorcy, którzy są zobowiązani do prowadzenia pełnej księgowości, muszą zmierzyć się z obowiązkiem regularnego przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych. Proces ten pozwala na usystematyzowanie i uporządkowanie posiadanych aktywów. Kiedy i jak poprawnie przeprowadzić inwentaryzację? Z artykułu dowiesz się między innymi: co zalicza się do środków trwałych Jak wynika z art. 22n ust. 4 ustawy o PIT środki trwałe wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Aby wprowadzić samochód do majątku przedsiębiorstwa, należy ustalić jego wartość początkową. Ta kwota jest istotna ze względu na zapisywane w kosztach odpisy amortyzacyjne. Wartość początkową ustala się na podstawie: wartości zakupu pojazdu na podstawie faktury, rachunku, umowy kupna-sprzedaży – o ile te dokumenty istnieją Site De Rencontre Francophone Aux Etats Unis. Przedsiębiorca nabywający środek trwały zobowiązany jest do sklasyfikowania składnika majątku i ustalenia wartości początkowej środka trwałego. Zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprawne ustalenie wartości początkowej środka trwałego uzależnione jest od wielu czynników, które mają wpływ na odpisy amortyzacyjne obniżające dochód firmy. Do środków trwałych zaliczamy budynki, urządzenia, maszyny, środki transportu, jak również inne przedmioty. Środki trwałe są to rzeczowe składniki majątku przeznaczone na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, które są kompletne i zdatne do użytku, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok oraz wartości początkowej powyżej zł. Nie ma jednak przeciwwskazań, aby w ewidencji środków trwałych ujmować również te przedmioty, które opiewają na kwotę mniejszą niż zł oraz przewidywanym okresie użytkowania powyżej roku. W takiej sytuacji można od takiego zakupu dokonać odpisu amortyzacyjnego jednorazowego bądź według obowiązujących metod amortyzacji. Jednorazowa amortyzacja ma charakter dobrowolny. Przedsiębiorca może, ale nie musi z niej skorzystać. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22g ustawy o PIT, uważa się: w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane – cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, w razie częściowo odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu (określonego w art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Za cenę nabycia zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o PIT, uważa się kwotę należną zbywcy powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji – pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, obejmującą cło i akcyzę – w przypadku importu, skorygowaną o różnice kursowe – naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego (art. 22g ust. 5 ustawy o PIT). Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części, nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia (art. 22g ust. 8 ustawy PIT). Za koszt wytworzenia zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o PIT, uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Powyższe zasady mają również zastosowanie przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego w postaci inwestycji w obcym środku trwałym, dla której wartość ustalana jest według nabycia albo kosztu wytworzenia (art. 22g ust. 7 ustawy PIT). Przykład 1. Podatnik wynajął lokal biurowy i dokonał adaptacji tego lokalu na potrzeby działalności gospodarczej. W ramach tej adaptacji postawił ścianki działowe oraz nową instalację elektryczną. Poniesione wydatki w wysokości zł, zostały zakwalifikowane, jako inwestycja w obcym środku trwałym. Wartość początkowa tego środka trwałego wynosi zł. Wycena składnika majątku stanowiącego współwłasność podatnika ustalana jest w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zasada ta nie dotyczy małżonków, którzy mają wspólność majątkową i wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie (art. 22g ust. 11 ustawy o pdof). W przypadku samochodów osobowych istnieją pewne ograniczenia w ujmowaniu odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 150 000 zł (225 000 zł w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych) Do końca 2018 roku, wartość limitu wynosiła 20 000 euro. Przykład 2. Podatnik zwolniony z VAT zakupił od firmy “ABA” na podstawie faktury VAT maszynę produkcyjną: wartość netto – zł, podatek VAT 23 % – zł, wartość brutto – zł, Podłączenie maszyny produkcyjnej (od strony technicznej, aby była sprawna i zdatna do użytku) dokonała firma montażowa “DAD”, zdarzenie zostało udokumentowane fakturą VAT: wartość netto – zł, podatek VAT 23 % – 345 zł, wartość brutto – zł W związku z tym, że podatnik jest podmiotowo zwolniony z VAT, to nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z faktur zakupu oraz montażu. W takiej sytuacji podstawą do wyceny wartości początkowej jest wartość brutto z obu faktur. Wartość początkowa maszyny produkcyjnej: zł + zł = zł Przykład 3. Podatnik w czasie trwania wspólnoty majątkowej, zakupił jako osoba fizyczna pojazd na umowę kupna-sprzedaży o wartości zł. Następnie pojazd został przekazany do majątku firmy podatnika – jako pojazd firmowy. Pojazd zostaje ujęty w ewidencji środków trwałych i poddany amortyzacji od wartości początkowej na podstawie dokumentu zakupu. Dowodem zakupu jest umowa kupna-sprzedaży o wartości zł. Wartość początkowa środka trwałego: zł Przykład 4. Podatnik nabył w drodze darowizny urządzenie, które będzie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Urządzenie zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych na podstawie umowy darowizny, na której jest podana wartość środka trwałego zł. Wartość początkowa środka trwałego to: zł. Jeśli w umowie darowizny nie byłoby ustalonej wartości darowanego urządzenia, wówczas należałoby opierać się na danych technicznych środka trwałego i dokonać wyceny urządzenia na podstawie tych informacji. Przykład 5. Podatnik zakupił r. nieruchomość (lokal, w którym będzie prowadził działalność gospodarczą) na podstawie aktu notarialnego o wartości zł. Opłata notarialna wyniosła 500 zł i została poniesiona w Przed zakupem r. została podpisana umowa kredytowa na zakup nieruchomości. Kosztem tego kredytu są odsetki oraz prowizja od zaciągniętego kredytu. Odsetki w kwocie 300 zł zostały zapłacone r., natomiast prowizja w kwocie 120 zł została zapłacona Do wartości początkowej środka trwałego zaliczamy wydatki poniesienie do momentu wprowadzenia lokalu do ewidencji środków trwałych. Lokal zdatny do użytkowania będzie wprowadzony w dacie zakupu r., tylko w 50% do działalności gospodarczej. W takiej sytuacji w ewidencji środków trwałych może być ujęta tylko połowa wartości nabytej nieruchomości. Z uwagi na fakt przekazania połowy nieruchomości do prowadzonej działalności, podatnik przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego, ma prawo zaliczyć tylko 50% wydatków poniesionych do czasu oddania środka trwałego do użytkowania. Wartość początkowa środka trwałego lokalu wykorzystywanego w 50% w działalności: + 250 zł + 150 zł = zł Zapłacona prowizja od kredytu oraz wszystkie inne wydatki poniesione po przyjęciu środka trwałego do użytkowania będą stanowiły koszt prowadzenia firmy w takiej części, w jakiej nieruchomość jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, czyli w 50%. Zapłacona prowizja w dniu r. będzie stanowiła koszt prowadzenia firmy tylko w 50% wartości prowizji (120 zł x 50% = 60 zł). Wartość prowizji, która może być zaliczona w koszty to 60 zł. Po wprowadzeniu środka trwałego do majątku firmy odsetki od kredytu zaciągniętego na zakupioną nieruchomość będą stanowiły koszt podatkowy tylko w 50%. Odsetki od kredytu księgowane w dacie zapłaty są w zakładce Wydatki ➡ Dodaj wydatek ➡ Odsetki od kredytu. Przykład 6. Podatnik zakupił maszynę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w dniu r. za kwotę Euro, która została opłacona w dniu r. (kurs 4,2590 z dnia Maszyna została przyjęta na stan środków trwałych jako zdatna do użytkowania w dniu Ustalając wartość początkową zakupionej maszyny, podatnik zobowiązany jest do przeliczenia wartości kosztu na złote, po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury, który wyniósł 4,2715 ( z dnia Wartość maszyny po przeliczeniu na zł: euro x 4,2715 = zł Na dzień oddania środka trwałego do używania obliczamy różnice kursowe między średnim kursem z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dokumentu a średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania zapłaty. R = W – Z gdzie R stanowić będzie różnicę kursową, W – wartość towaru albo usługi, których transakcja dotyczy, natomiast Z – zapłatę. R = zł – zł = 12,50 zł Po przeliczeniu wartości zakupionej maszyny na złote, dokonujemy korekty o różnice kursowe – naliczone do dnia przekazania środka trwałego do użytkowania. Jeżeli przy wyliczaniu różnic kursowych powstanie ujemna różnica kursowa, to zwiększy cenę nabycia środka trwałego. Natomiast, jeżeli pojawi się naliczona dodatnia różnica kursowa, to zmniejsza cenę nabycia środka trwałego. Wartość początkowa środka trwałego na dzień przekazania do użytkowania wynosi: zł -12,50 zł = zł Przykład 7. Podatnik, który jest płatnikiem VAT dokonał nabycia licencji na fakturę VAT o wartości netto zł + 23% VAT. Firma sprzedająca licencję przeprowadziła dodatkowe testy i zainstalowała program. Koszt usługi wyniósł netto 450 zł + 23% VAT. Wartość początkowa środka trwałego (wartości niematerialnej i prawnej), to: zł + 450 zł= zł Przykład 8. Podatnik podpisał umowę z firmą produkcyjną na modernizację grafiki opakowań produkcyjnych w 3D. Wartość wykonanego projektu wyniosła zł. Firma wykonująca projekty przekazała prawa autorskie do wykonanego przez nich projektu za kwotę: zł. Wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej (w tym praw autorskich do projektu) wynosi: zł + zł = zł Przykład 9. W 2011 roku podatnik dokonał likwidacji działalności gospodarczej, w której wykorzystywał maszynę krawiecką, jako środek trwały. Maszyna nie została całkowicie zamortyzowana w prowadzonej działalności gospodarczej. Po upływie 2 lat podatnik ponownie rozpoczyna działalność gospodarczą, w której chce na nowo zaliczyć maszynę krawiecką, jako środek trwały. Zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 1 ustawy o pdof, podjęcie działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata, skutkuje tym, że podatnik ustala odpisy amortyzacyjne z uwzględnieniem dotychczas dokonanych odpisów oraz kontynuuje metodę amortyzacji przyjętą w poprzedniej działalności gospodarczej. Wartość początkowa środka trwałego w nowo otwartej działalności gospodarczej i kwota odpisów pozostała do amortyzacji: zł – zł(dotychczasowe odpisy) = zł Przykład 10. Czynny podatnik VAT zakupił w ramach prowadzonej działalności garaż na fakturę VAT, który zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i poddany amortyzacji. wartość netto – zł podatek VAT 23% – 6 900 zł wartość brutto – zł Z racji tego, że w zakupionym garażu będzie parkowany pojazd osobowy wykorzystywany do celów mieszanych (zarówno służbowo, jak i prywatnie), podatnik ma prawo do odliczenia tylko 50% VAT z faktury zakupu. Pozostała nieodliczona część podnosi wartość początkową środka trwałego. Wartość początkowa garażu dla pojazdu osobowego wykorzystywanego mieszanie: zł + zł (50% VAT) = zł Takie jest stanowisko Krajowej Informacji Skarbowej, natomiast podatnik może również wystąpić o interpretację indywidualną w przypadku wątpliwości: Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podatkowej W przypadku, gdy podatnik zaplanował zakup garażu w celu przechowywania pojazdu ciężarowego, od którego ma prawo do odliczenia 100% VAT, niewątpliwie będzie miał prawo do odliczenia całości VAT naliczony z faktury zakupu. Wartość początkowa garażu z przeznaczeniem dla pojazdu ciężarowego: zł. Środki trwałe to rzeczowe składniki majątku stanowiące własność lub współwłasność przedsiębiorcy, które są kompletne i zdatne do użytku w ramach działalności oraz przewidywany okres ich użytkowania jest dłuższy niż jeden rok. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych środki trwałe podlegają amortyzacji. Jednak przed przystąpieniem do wyboru metody amortyzacji podatnik musi dokonać ich wyceny. Jest ona podstawą wymiaru naliczenia amortyzacji. Jak powinna przebiegać wycena wartości środków trwałych? Wyjaśniamy poniżej. Wycena wartości środków trwałych a sposób nabycia Ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym jednoznacznie określił, że wycena wartości początkowej środków trwałych zależna jest od sposobu nabycia, co prezentuje poniższa tabela: Sposób nabycia środka trwałego Sposób wyceny nabycie w drodze kupna cena nabycia częściowe odpłatne nabycie cena nabycia powiększona o wartość przychodu nabycie w drodze spadku lub darowizny wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości wytworzenie we własnym zakresie koszt wytworzenia Wycena wartości środków trwałych a cena nabycia Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o PIT za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, np.: koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, cło i akcyza (import) oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. Wyjątkiem są tu sytuacje, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i nabycia środka trwałego podatnik powinien skorygować o różnice kursowe (dodatnie lub ujemne). Ogólny wzór: Cena nabycia = kwota należna zbywcy + koszty związane z zakupem - VAT + cło + akcyza +/- różnice kursoweJeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji środków trwałych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. Czym jest koszt wytworzenia? Zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o PIT za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Wycena wartości środków trwałych stanowiących współwłasność Przedsiębiorca decydujący się na wprowadzenie do firmy środka trwałego, który nie jest w pełni jego własnością, powinien pamiętać o kilku istotnych kwestiach regulowanych w art. 22g ust. 11 ustawy o PIT. Gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wyceny wartości środka trwałego dokonuje się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Dotyczy to również małżonków, których łączy wspólność majątkowa i wykorzystują ten środek trwały w obu firmach (w firmie żony oraz w firmie męża).W przypadku gdy współwłaścicielem środka trwałego jest małżonek, którego z podatnikiem łączy wspólność majątkowa, a środek trwały wykorzystywany jest wyłącznie w działalności jednego z małżonków , wartość środka trwałego nie jest ustalana w sposób proporcjonalny. Wycena wartości środków trwałych na przykładach Przykład 1. Czynny podatnik VAT zakupił od firmy XYZ na podstawie faktury VAT maszynę produkcyjną: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Aby mogła działać i być zdatna do użytku, przedsiębiorca musiał ponieść koszty montażu, które zostały udokumentowane fakturą od firmy ABC: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 230 zł wartość brutto: zł Ile wyniesie wartość początkowa środka trwałego? W związku z tym, że przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, przedsiębiorca ma prawo do odliczenia VAT z obu powyższych faktur (bowiem wydatki te służą działalności opodatkowanej). W takiej sytuacji podstawą do wyceny wartości początkowej będą wartości netto z obu faktur. Wartość początkowa maszyny produkcyjnej do amortyzacji: zł + zł = zł Przykład 2. Przedsiębiorca korzystający ze zwolnienia z VAT zakupił od firmy XCX samochód osobowy. Zakup został udokumentowany fakturą VAT: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Przed wprowadzeniem pojazdu na środek trwały przedsiębiorca poniósł koszty związane z przerejestrowaniem w wysokości 180,50 zł. Ile wyniesie wartość początkowa środka trwałego? W związku z tym, że przedsiębiorca jest podmiotem zwolnionym z VAT, nie ma prawa do odliczenia VAT do ustalenia wartości początkowej środka trwałego, należy zaczerpnąć kwotę brutto z faktury. Natomiast jeżeli chodzi o opłatę rejestracyjną, która została poniesiona przed wprowadzeniem samochodu do majątku firmowego, również należy ją uwzględnić przy wycenie. Wartość początkowa samochodu do amortyzacji: zł + 180,50 zł = zł Przykład 3. Przedsiębiorca przed rozpoczęciem działalności gospodarczej nabył samochód we współwłasności z ojcem (50/50). Dokument zakupu to umowa, zgodnie z którą za samochód zapłacili zł. Po uruchomieniu działalności gospodarczej podatnik chciał wprowadzić pojazd do ewidencji środków trwałych. Jak powinien dokonać wyceny? W takiej sytuacji przedsiębiorca powinien wykonać wycenę w oparciu o udział we współwłasności. Wartość początkowa środka trwałego stanowiącego współwłasność: zł x 50% = zł Przykład. 4. Przedsiębiorca wraz z małżonką (łączy ich wspólność majątkowa) zdecydowali się na zakup samochodu dostawczego. Zakupu dokonali jako osoby prywatne. Zakup został udokumentowany umową kupna-sprzedaży o wartości zł. Po pewnym czasie podjęto decyzję o przekazaniu pojazdu do celów firmowych. Przedsiębiorca w dalszym ciągu posiadał dokument zakupu. Jak ustalić jego wartość początkową? W związku z tym, że przedsiębiorcę i jego żonę łączy wspólność majątkowa, a samochód będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności męża, za wartość początkową środka trwałego może on przyjąć pełną kwotę z dokumentu zakupu - zł Przykład 5. Przedsiębiorca niebędący czynnym podatnikiem VAT postanowił, że we własnym zakresie zbuduje środek trwały. Do budowy środka trwałego zużył materiały, na które otrzymał fakturę od firmy AND: wartość netto: zł podatek VAT 23%: zł wartość brutto: zł Ponadto otrzymał fakturę od firmy DNA za montaż elektryki: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 460 zł wartość brutto: zł oraz fakturę za usługi spawalnicze związane z wytworzeniem środka trwałego od firmy ATA: wartość netto: zł podatek VAT 23%: 345 zł wartość brutto: zł Jak ustalić wartość początkową środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie? W tym wypadku przedsiębiorca ustala wartość początkową w oparciu o koszt wytworzenia, czyli w tym wypadku ceny brutto faktur za materiały oraz faktur za usługi: zł + zł + zł = zł W związku ze zmianą technologii produkcji jednostka przestała używać środka trwałego. W chwili obecnej nie jest podjęta decyzja co do dalszego jego wykorzystania. Z wyceny rzeczoznawcy wynika, że wartość rynkowa tego urządzenia wynosi 300 000 zł. Jest ona niższa niż wartość netto maszyny wynikająca z ksiąg rachunkowych. Czy w związku z tym należy na dzień bilansowy dokonać odpisu aktualizującego doprowadzającego środek trwały do wartości niższej? Zaprzestanie używania środka trwałego w wyniku zmiany technologii produkcji świadczy o występowaniu dużego prawdopodobieństwa, że ten środek trwały nie przyniesie w znacznej części przewidywanych korzyści ekonomicznych. W związku z tym jednostka powinna dokonać odpisu aktualizującego jego wartość. Fakt, że jednostka zaprzestała używania środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej nie stanowi podstawy do wyksięgowania go z ewidencji i zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych zarówno dla celów bilansowych, jak i w większości przypadków dla celów podatkowych. Po aktualizacji wartości środka trwałego jednostka powinna dokonać dla celów rachunkowych ponownego wyznaczenia wartości odpisów amortyzacyjnych. Podstawą ich ustalenia jest wartość początkowa pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne i odpisy z tytułu utraty wartości. Szczegóły – w uzasadnieniu. Ustawa o rachunkowości nakazuje (art. 32 ust. 4 uor), by w przypadku zmiany technologii produkcji, przeznaczenia do likwidacji, wycofania z używania lub innych przyczyn powodujących trwałą utratę wartości środka trwałego, dokonywać – w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych – odpowiedniego odpisu aktualizującego jego wartość. Taka aktualizacja wartości środka trwałego jest określana jako trwała utrata wartości i wiąże się bezpośrednio z wyceną środków trwałych na dzień bilansowy. Przepis art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości wskazuje bowiem, że środki trwałe należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Sprawdź: INFORLEX SUPERPREMIUM Odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości środka trwałego zalicza się do pozostałych kosztów operacyjnych. Ujmuje się go w księgach rachunkowych w następujący sposób: Wn konto 765 „Pozostałe koszty operacyjne”, Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych”. W przypadku gdy utrata wartości dotyczy środka trwałego, którego wartość została wcześniej zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów (dotyczy to aktualizacji środków trwałych, która miała miejsce 1 stycznia 1995 r.), to odpis aktualizujący zmniejsza w pierwszej kolejności utworzony wcześniej kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Dopiero ewentualna nadwyżka odpisu zwiększa pozostałe koszty operacyjne (tj. gdy dokonywany odpis aktualizujący z tytułu trwałej utraty wartości jest wyższy niż odpis dokonany z tytułu aktualizacji wyceny na podstawie odrębnych przepisów). Zapisy w księgach rachunkowych będą w tym przypadku następujące: 1. Odpis aktualizujący wartość środka trwałego do wysokości dokonanego w 1995 r. przeszacowania Wn konto 810 „Kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny” Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych” 2. Odpis aktualizujący wartość środka trwałego do wysokości nadwyżki nad dokonanym przeszacowaniem wartości środka trwałego w 1995 r. Wn konto 765 „Pozostałe koszty operacyjne”, Ma konto 070 „Odpisy aktualizujące wartość środków trwałych”. Przeczytaj w Biznes cały artykuł: Jak ująć w księgach rachunkowych trwałą utratę wartości środka trwałego W artykule omówiono również problematykę trwałej utraty wartości w kontekście odpisów amortyzacyjnych. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

zmniejszanie się wartości środków trwałych